2003 Canada / USA

Verslag 9: van Jasper naar Prince George

4 juli

Alweer een bewolkte dag, dus we zijn maar niet met de kabelbaan naar Whistler’s mountain gegaan. Nadat we de camper rijklaar hadden gemaakt zijn we naar Jasper gereden, waar we de foto van Bert tijdens het raften hebben nabesteld en in een internetcafé verslag 8 hebben ge-upload. Al met al was het al rond 12 uur toen we uiteindelijk Jasper verlieten om door te rijden naar de volgende camping. Gelukkig gingen we weer een tijdgrens over (-1 uur) zodat we daar toch nog rond 15.00 uur lokale tijd aankwamen (by the way: onderweg nog 3 zwarte beren gezien langs de kant van de highway!). Op de foto kun je de camping zien, behalve een paar tipi’s waren wij de enige gasten. Dit duurde echter niet lang, rond het avondeten “stroomde” de camping vol. De hele dag is het trouwens vrij slecht weer geweest. Misschien wordt het toch maar eens tijd om een paraplu te kopen.

5 juli

Vandaag geen kilometer gereden! We hebben alleen een kort wandelingetje in Blue River gemaakt (waar we op de camping staan) en de rest van de dag heb ik aan m’n kruissteekwerkje gewerkt en ik heb zowaar les 14 van mijn huiswerk afgemaakt! Bert heeft veel achter de computer gezeten en gelezen, en zo ging de dag toch weer snel voorbij.

6 juli

Het werd vandaag weer tijd om Blue River te verlaten en door te rijden naar de volgende camping: Helmcken Falls Lodge in het Wells Gray Park. Op de camping kwamen we vroeg aan waardoor we de rest van de middag het park zelf konden bekijken. Dit park is erg mooi met veel watervallen en meren en we hebben zelfs 2 zwarte beren gezien, waarvan we er 1 heel mooi op de foto en op film hebben kunnen zetten (zie foto’s – film volgt later!).

7 juli

Helaas moesten we vandaag Wells Gray Park weer verlaten en moesten we doorrijden tot McLeese Lake. Onderweg hebben we stijlvol geluncht op de parkeerplaats van de Safeway (is een enorme supermarkt). De camping in McLeese Lake bleek erg mooi te zijn en ook nog mooi te liggen. Ik heb alleen wel onze Duitse buren op de vlucht gejaagd door te zeggen dat ik blij was dat ik geen Duitser was (blijkbaar viel die opmerking niet helemaal goed – en ik bedoelde er alleen maar mee aan te geven dat wij geen Duitsers zijn, zoals zovele Canadezen denken!).

8 juli

Na die geslaagde opmerking van gisteren is het tijd om een jaartje ouder en wijzer te worden en dat komt goed uit, want vandaag ben ik jarig!! Bert had allemaal cadeautjes voor me en we hadden ook een appeltaart geregeld. Maar na het uitpakken en het gebak was het weer over tot de orde van de dag. Ik heb eerst wat aan m’n huiswerk gedaan (wat totaal niet lukte, zodat dat wijzer worden ook dit jaar niet is gelukt!) en daarna zijn we naar de volgende camping in Quesnel gereden. Hier stonden we op de camping Robert’s Roost en dat is de mooiste camping die we tot nu toe hebben gehad. Enige minpunten: je moet voor de douche betalen en de internetverbinding werkt alleen voor 1-800 nummers (dit zijn gratis nummers). Omdat ik toch graag mijn verjaardagsmail wilde checken zijn we naar de bibliotheek in Quesnel gereden en daar mochten we 15 minuten gebruik maken van de computer. Dit was niet lang, maar toch lang genoeg om alle 14 mailtjes even te lezen (bedankt iedereen daarvoor!!). Daarna zijn we weer terug naar de camping gegaan en werd het weer tijd om eten te koken

9 juli

Om half 8 stonden we al weer naast ons bed, want vandaag staat een bezoekje aan het historische stadje Barkerville op het programma. Aangezien het erg mooi weer was, was dit erg leuk en hebben we ook nog een paar leuke foto’s kunnen maken. Maar… het grootste nieuws van vandaag is toch wel dat ik 50 kilometer in de camper heb gereden! Een hele overwinning (want zo’n held ben ik niet met autorijden), maar het viel reuze mee. De camper (ledig gewicht 5600 kg!) was makkelijk om te besturen en alleen met het berg op- en afrijden moet je even goed uitkijken.

10 juli

Vandaag doorgereden van Quesnel naar Prince George (Bert zat gewoon weer achter het stuur). Prince George wordt ook wel de hoofdstad van Noord British Columbia genoemd en dat is niet onterecht. Het is een erg grote plaats met heel veel winkeltjes, winkels en malls. We blijven hier twee nachten zodat ik eens lekker kan gaan winkelen. Dat zal wel voorlopig de laatste keer zijn, want hierna gaan we richting Alaska. Tenminste dat maak ik Bert wijs, want anders laat hij me vast niet meer bij een winkel in de buurt! We hebben al veel te veel geld uitgegeven, maar dat is gewoon de schuld van de Canadezen zelf. Ze hebben zulke lekkere dingen hier (ik vermeld expres niet in deze verslagen wanneer we een magnetron maaltijd eten, want anders krijg ik wel een erg slechte reputatie) en in een doorsnee winkel kan je van alles kopen, van waspoeder tot geweren, dus keus is er genoeg. Het zal alleen nog een probleem worden om alles mee te krijgen naar Nederland, maar daar probeer ik nu nog maar niet aan te denken (lang leve de post???)