2009 Canada
2009 Canada
We wilden nog graag een keertje naar Canada toe, zonder meteen aan de zomervakantie vast te zitten. Aangezien Marleen op 1 juni 5 jaar zou worden en dus leerplichtig, besloten we dan maar om eind april voor een maand naar Canada te gaan. De reis begint en eindigt in Vancouver, dat is het enige wat nu vaststaat. Globaal willen we Vancouver Island en de Rocky Mountains bezoeken. Hoe de route exact komt uit te zien, hangt af van wat we onderweg tegenkomen en het weer. Aan het begin van de reis zijn de weersvooruitzichten voor Vancouver en Vancouver Island zonnig en en met middagtemperaturen tussen de 15 en 20 graden. Terwijl het in de Rockies nog sneeuwt en nachttemperaturen heeft van onder de min 10 graden.
nb. dit verslag is tijdens de reis gemaakt.
26 april
Vanochtend waren we om 7 uur wakker. Aangezien we de koffers gisteren al hadden ingepakt hoefden we alleen nog maar op te ruimen en wat schoon te maken. Ruim op tijd waren we klaar om door Maarten naar Schiphol te worden gebracht. Daar was het erg druk, maar na een half uur waren we de paspoortcontrole door. We hebben rond 13.00 uur nog geprobeerd om Patrick te laten slapen in de baby lounge, maar dat is niet gelukt. Hij sliep uiteindelijk pas toen het vliegtuig ging landen in Vancouver. Marleen had gelukkig nog wel 3 uur in het vliegtuig geslapen. De vlucht duurde 8 uur en 55 minuten. Om 15.59 uur waren we geland. Daarna met de shuttle bus naar ons hotel (Accent Inn). Daar kregen we 2 zeer ruime kamers en om 18.00 uur plaatselijke tijd gingen we al naar bed.
27 april
Aangezien Patrick de vorige dag bijna 20 uur zonder slaap had gezeten, sliep hij redelijk uit: tot 04.00 uur in de ochtend. Marleen was daarentegen om middernacht al weer wakker. Zo gebeurde het dat we om 05.00 uur ’s ochtends al aan het ontbijt zaten bij de MacDonalds. Gelukkig kwam Fraserway ons al om 07.45 uur ophalen. Na uitleg over de camper (27ft) en het regelen van de papieren konden we echt op reis gaan. Eerst langs de Wal-Mart voor de nodige boodschappen en daarna naar een camping in Vancouver. We stonden op de BCRV campground. Fijne camping, groot, schoon en met een zwembad!! Marleen wilde meteen gaan zwemmen, maar na 5 minuten was ze zo moe dat ze er al weer uit ging. Rond half 7 lagen de kinderen al weer op bed.
28 april
Vanochtend waren we al om 04.00 uur wakker. Dit keer was Patrick er vroeg bij. Na het ontbijt naar een Nederlandse winkel gereden om daar voor onze kleine jongen 5 potten appelstroop te kopen. Hopelijk redden we het er mee! Natuurlijk ook nog langs een supermarkt voor de cadeautjes voor morgen. Patrick wordt dan 2 jaar!! Daarna doorgereden naar het Vancouver Aquarium in Stanley Park. De kinderen vonden de vissen geweldig, maar daarna werd Patrick zo moe dat Bert maar met hem terug ging naar de camper om een dutje te doen. Eveline en Marleen bleven nog even naar de roofvogelshow kijken en gingen toen ook weer terug naar de camper. Tegen 5 uur waren we weer terug op de camping. Tegen de avond nog een was gedaan en met Marleen en Patrick gezwommen en daarna… bedtijd!
29 april
HIEP HIEP HOERA: PATRICK 2 JAAR!! Natuurlijk eerst cadeautjes uitgepakt en daarmee zitten spelen. Vervolgens via Skype met opa Jan gesproken en daarna als een haasje naar de veerboot richting Vancouver Island. Helaas kwamen we net te laat voor de boot van 09.00 uur, dus we moesten 2 uur wachten op de volgende boot. Niet echt een straf, want de terminal was vol met leuke winkeltjes. Om 12.40 uur waren we op Vancouver Island (Swartz Bay) en daarna was het doorrijden naar Victoria geblazen. Na een paar uurtjes kwamen we op onze volgende camping aan: West Bay Marina RV Park. Kleine camping, maar met een schitterende ligging. We hebben een plaats aan het water en kijken uit op Downtown Victoria. ’s Middags nog even wat boodschappen gedaan en wat op de camping rondgelopen. Voor het avondeten een feestmaal voor Patrick gemaakt: worstjes met “hashbrowns” inclusief een tweetal kaarsjes om uit te blazen!
30 april
Het lijkt er op dat de jetlag wat minder wordt. Marleen was wel om 04.15 uur wakker, maar Patrick sliep door tot half 6. Verder rustig aan gedaan. Naar Tim Hortons gelopen voor een thee met een donut en langs de kapper om Marleens haar te laten knippen. Dit kostte 15 dollar. Niet echt duur dus. Daarna wilde we met ons allen via een klein veerbootje naar downtown Victoria, maar deze zat vol. Dus toen maar eerst een broodje gegeten in de camper. Daarna Patrick naar bed voor een dutje en Eveline kon aan de website werken. Bert en Marleen namen ondertussen het veerpontje naar downtown Victoria. Daar hebben ze even lekker gewinkeld en om 15.00 uur waren ze weer terug. Van achter de camper hadden we opeens uitzicht op een zeeotter en een zeeleeuw. De zeeotter kregen we mooi op de foto, de zeeleeuw helaas niet.
1 mei
Om 9.15 uur namen we met z’n allen het veerpontje naar downtown Victoria. Daar wat gewinkeld en wat gegeten en aan het eind van de ochtend gingen Bert en Patrick terug naar de camper. Eveline en Marleen gingen met de firma “Prince of Whales” op Orcatocht. De boot was aardig vol, maar niet te. Op deze manier hadden we ruim voldoende zitplaatsen en zicht op de zee. Helaas geen Orca gezien. Wel een grijze walvis (genaamd Barney) en een boel zeeleeuwen, zeeolifanten enzovoorts. Om half 4 waren we weer aan wal en konden we het veerpontje weer terug nemen naar de camping. Nog even langs de Safeways gegaan voor wat boodschappen en de dag was al weer om!
2 mei
Vanochtend werden we pas om half 6 wakker. Daarom werd het nog bijna haasten om de ferry te halen van 9 uur. Vandaag gaan we namelijk weer terug naar het vaste land. Veel rijden dus en dat wordt ons niet in dank afgenomen door de kinderen. Gelukkig houden ze zich goed en om half 1 zijn we op een camping in Chilliwack. De eigenaresse is volgens ons al over de 100, maar de camping is modern met een snelle internetverbinding zodat we eindelijk de website op internet kunnen zetten! Marleen wil graag zwemmen en via de TomTom ontdekken we een zwembad op nog geen 10 minuten afstand. Eveline en Marleen gaan lekker 2 uur zwemmen en Bert en Patrick gaan terug naar de camping. ’s Avonds niet veel gedaan, op tijd naar bed, want morgen staat er weer een reisdag op het programma!
3 mei
Alweer kunnen uitslapen tot wel 6 uur vanochtend. We reden rond half 9 weg van de camping en na een tussenstop in Princeton voor het slaapje van Patrick kwamen we uiteindelijk om 18.00 uur aan in Osoyoos. Onderweg (o.a. door Manning Provincial Park) onze eerste zwarte beer gezien (helaas geen foto) en vele herten en talloze grondeekhoorntjes en …. heel veel sneeuw! Osoyoos ligt tegen de grens met de USA in het zuiden van de Okanagan Valley. Dit gebied wordt ook wel de woestijn van Canada genoemd. We zitten hier op een hele mooi camping met een moeilijke naam, namelijk: NK’MIP RV Park. Deze camping ligt aan het Lake Osoyoos, maar heeft ook een binnen zwembad. Deze laatste natuurlijk meteen uitgeprobeerd! Het regent nu voor het eerst. Als het goed is blijven we hier 2 nachten, maar als het weer opknapt dan blijven we wellicht nog een extra nacht.
4 mei
Na het ontbijt eerst via Skype Wendy gefeliciteerd met haar 5e verjaardag. Daarna via skype met Opa Jan gebeld en daarna met de camper Osoyoos in gegaan voor de nodige boodschappen. Aangezien het weer vandaag echt prachtig is, daarna snel terug naar de camping gegaan. Na de lunch hebben Bert en Marleen een wandeling gemaakt door de woestijn. Gelukkig zijn ze geen ratelslangen tegen gekomen! Eveline bleef bij Patrick en deed tussendoor de was. Verder lekker weinig gedaan (het is tenslotte vakantie). Aangezien er over vandaag weinig te melden is hierbij even een korte impressie van de camper en hoe wij hier in wonen. We hebben dus een 27ft camper met een slide-out. Hierdoor schuift het “eetkamer gedeelte” ongeveer 50 a 60 cm naar buiten toe, waardoor we extra leefruimte binnen krijgen. Patrick slaapt ’s avonds voor de koelkast in een tentje op de grond en Marleen slaapt in het vaste bed achterin de camper. Wij slapen zelf boven de bestuurderscabine. We hebben dus een koelkast en ook een vriezer, verder nog een drie-pits gasstel met oven en een magnetron. Een w.c. en aparte douche is er ook nog. Indien we op een camping staan met “full hook-up” dan kunnen we van alles gebruik maken, hebben we geen aansluiting voor water en elektra en riool, dan werkt de magnetron en de airco niet. Voor het water zijn we dan afhankelijk van de watertank die ook aan boord is. Als we allemaal in de camper douchen dan moeten we elke dag de tank met vuil water legen.
5 mei
Na toch wel een woelige nacht (door de kinderen) rond 7 uur opgestaan en na het ontbijt door gereden richting Christina Lake. Rond het middaguur kwamen we daar aan. Patrick ging na de lunch slapen en Eveline en Marleen hebben een wandeling gemaakt van ruim een uur. Aangezien er over vandaag weer niets bijzonders te melden is, schrijf ik nu maar wat over de planning van onze reis. Behalve dat we aankomen en vertrekken in Vancouver stond er niets van te voren vast. Met de TomTom en de laptop kijken we 1 a 2 dagen vooruit. Een globale route hebben we wel in het hoofd, maar als de weersomstandigheden erg slecht zijn dan wijken we er van af. Zo is het nog steeds koud met af en toe sneeuw in de Rocky Mountains. Vandaar dat we besloten hebben om Jasper over te slaan en alleen “maar” naar Lake Louise te gaan en dan weer naar het westen richting Revelstoke. Voor de kinderen is het alleen belangrijk dat ze niet te lang per dag aan het rijden zijn en dat er op de camping een speelplaats is en het liefst nog een overdekt zwembad.
6 mei
Vandaag al weer een reisdag. We zijn over de Kootenay Pass (1774mtr) gereden waar nog veel sneeuw lag. Erg mooi, maar ook erg koud. Onderweg ook nog herten en berggeiten gezien. Rond het middaguur kwamen we aan in Creston onze volgende halte. We blijven hier 2 nachten op Kozy RV Park. Dat klinkt leuker dan het is. De camping heeft 20 plaatsjes of zo en wij zijn naast een paar vaste bewoners de enige gasten. De camping zelf stelt niet veel voor, maar er is een binnen zwembad en de douches zijn gratis. Helaas is er ook geen WIFI beschikbaar, maar een groot pluspunt is het chocolade winkeltje dat naast de camping ligt. Hier wordt heerlijke fudge verkocht en 24 smaken softijs. Na het avondeten hebben we hier dus even een toetje gehaald!
7 mei
Vanochtend uitgeslapen tot wel 8 uur! Ondanks dat het toch best wel koud was. Op de bergen is duidelijk de sneeuwgrens te zien.Na het ontbijt boodschappen gedaan en toen doorgereden naar een natuurpark. Marleen vond het erg mooi allemaal, maar Patrick werd steeds onrustiger. Bert ging toen maar terug met hem naar de camper. Eveline en Marleen hebben een rondje gelopen en gingen toen ook terug. Eenmaal terug op de camping een broodje gegeten en een was in de machine gedaan. Patrick viel binnen 1 minuut in slaap voor zijn middagdutje en Eveline en Marleen zijn toen gaan wandelen. ’s Avonds heeft Eveline met Marleen en Patrick nog even gezwommen en toen was het al weer bedtijd.
8 mei
Aangezien de kinderen vanochtend vroeg wakker waren konden we op tijd beginnen met onze volgende etappe. We rijden nu echt richting de Rocky Mountains. De landschappen worden steeds mooier en de bergen steeds witter. Na 2 uur rijden een paar uur rond gelopen en wat gegeten bij Fort Steele. De nederzetting Fort Steele werd in 1864, tijdens de Kootenay Gold Rush gesticht. Dit goudzoekersplaatsje werd een belangrijk commercieel en sociaal centrum van de regio. Maar toen de B.C. Southern Railway in 1898 besloot het spoor langs het nabijgelegen Cranbrook te leggen in plaats van Fort Steele, raakte het stadje snel in verval. Nu wordt de tijd van de pelsjagers en de 19e-eeuwse handelsposten zoals Fort Steele, levend gehouden in het openluchtmuseum Fort Steele Heritage Town. Het weer was prachtig en Marleen vond alles interessant (ze heeft nog een “cursus” goud zeven gedaan en nog goud gevonden ook!). Patrick vond het helemaal geweldig omdat hij kon rond rennen wat hij wilde. Fort Steele is echt een aanrader met kleine kinderen! Daarna een kleine 2 uur doorgereden naar onze volgende bestemming “Fairmont Hot Springs”. Aangezien we een tijdslijn zijn over gegaan leven we nu een uur later ten opzichte van Vancouver en is het tijdsverschil met Nederland een uur korter geworden. Door het missen van zijn middagdutje ging Patrick om 19.30 uur (nieuwe tijd) al weer naar bed. Eveline en Marleen hebben nog even van de warmwater bronnen genoten en dus ging Marleen een uur later naar bed. We staan trouwens voor 2 nachten op een schitterende camping op loopafstand van de warmwaterbronnen: beter kan gewoon niet. Lekker in een warm zwembad liggen met uitzicht op besneeuwde bergen!
9 mei
Na het ontbijt wat boodschappen gedaan in een klein winkeltje in Invermere en daarna snel weer terug naar de camping om te genieten van de warmwater bronnen. Dit keer ging Bert ook mee. Dat Marleen gek was op zwemmen wisten we al, maar Patrick wordt ook steeds meer een waterrat. Zijn zwemjuf van het ouder/kind zwemmen (juf Justine) zou hem niet meer herkennen zo goed als Patrick nu te keer gaat in het water. Marleen speelt wat rond in het water, maar af en toe gaat ze ook wat oefenen en ze ging hier zelfs van de 3-meter duikplank af. Na het zwemmen en de lunch is Patrick als een blok in slaap gevallen voor een dutje van 3 uur lang. In de tussentijd ging Eveline de was doen en heeft Marleen in de speeltuin gespeeld achter onze camper. Marleen en Bert hebben ook nog muffins gebakken. Na het avondeten hebben Eveline, Marleen en Patrick weer gezwommen en daarna was het bedtijd. Hopelijk slapen we morgen lekker uit. Niet te lang, want morgen rijden we verder naar Canmore.
10 mei
Onze trouwdag en moederdag! Het begon al goed: beide kinderen om 5.45 uur wakker. Balen, maar ja, wel weer op tijd weg naar de volgende camping. Dit keer rijden we echt de Rocky Mountains in. De omgeving wordt steeds mooier. Hoge bergen met nog veel sneeuw er op. Onderweg een paar keer gestopt voor vergezichten en wilde dieren. Het bleef bij herten dit maal. Om 13.00 uur kwamen we aan op de camping in Canmore. Op deze camping hebben Bert en Eveline wel eens eerder gestaan, maar deze is nu onherkenbaar veranderd. Overal worden nu huizen gebouwd en zijn er nieuwe wegen aangelegd. Omdat de grond nog bevroren is, is er geen water en riool aansluiting mogelijk, dus we blijven maar 2 nachtjes in plaats van de geplande 3. Patrick wilde ’s middags niet slapen en dat hebben we de rest van de dag geweten. Hij werd alsmaar drukker en drukker. Ook in het restaurant waar we moederdag en trouwdag gingen vieren, begonnen de rest van de gasten ons na een kwartier weg te kijken. Patrick stond bijna bovenop de tafels te dansen. Zo erg was het! Weer snel terug naar de camping en de kinderen na het douchen snel in bed gestopt!
11 mei
Om half 9 werden de kinderen pas wakker! Lekker rustig aan gedaan en na wat boodschappen te hebben gedaan bij Safeways doorgereden naar Lake Louise. Deze was nog bijna helemaal bevroren en op de parkeerplaatsen lagen hier en daar nog wel een meter sneeuw. De weg naar Maligne Lake was zelfs helemaal afgesloten. We hebben Patrick zijn middagslaapje op de parkeerplaats laten doen en Eveline ging toen ook even naar bed (al weer migraine). Nadat zij weer wakker waren, weer terug gereden naar de camping in Canmore. Redelijk vroeg naar bed gegaan, want we hebben besloten (vanwege het weer) om door te rijden naar het Oosten. We gaan nu naar Drumheller.Nb. Om een indruk te krijgen hoe Lake Louise er in de zomer uit ziet, zie onze reis in 2003.
12 mei
Om half 7 waren we met z’n allen wakker. Na het ontbijt en een was te hebben gedaan zijn we op weg gegaan richting Drumheller. Dat ligt ten oosten van Calgary. Aangezien dit zo’n 260 km rijden is hebben we onderweg een stop gemaakt bij een Wal-Mart en later nog bij een chauffeurscafé. Rond 2 uur ’s middags kwamen we op de camping aan. De camping is erg mooi, maar we zitten nog net buiten het seizoen. Kano’s huren of zwemmen in het buitenbad is dus nog niet mogelijk. Het dino museum is hier 4 kilometer vandaan, daar gaan we morgen naar toe.
13 mei
Na het ontbijt eerst naar het Royal Tyrell museum geweest. Onderweg nog coyote’s gezien. In dit museum wordt alles over dinosaurussen en fossielen tentoongesteld. Ze staan er in volle glorie van kat grootte tot T-Rex. Enorm indrukwekkend. Marleen en Patrick vonden het ook geweldig, al moesten we Patrick af en toe uit de vitrines halen want die zag dan weer een “Yana”. Voor de niet-kenners van “Yana”: dit was tot voor kort onze poes. Patrick noemt alles met 4 poten en een staart een “Yana”.Rond het middaguur waren we pas uitgekeken en gingen we weer terug naar de camping zodat Patrick een dutje kon doen. Na zijn dutje (we hebben hem maar wakker gemaakt) zijn we doorgereden naar de Hoodoo’s. Dit zijn hele mooi gevormde gesteenten. Patrick en Marleen vonden het prachtig om er te klimmen en te klauteren. Hierna nog even wat spullen bij de Wal-Mart en de IGA gehaald zodat we vanavond kunnen BBQ-en. Wederom was het Marleen die het allemaal geweldig vond, maar Patrick vond het nog maar eng. Echt goed lukte het eten eerlijk gezegd niet en rond 8 uur gingen de kinderen naar bed. Hopelijk hebben ze genoeg gegeten want morgen gaan we terugrijden naar de Rocky Mountains. Onze volgende stop wordt Banff.
14 mei
Vandaag waren de kinderen bijtijds wakker en om half 9 konden we al op weg richting de Rocky Mountains. Marleen en Patrick waren in een opperbest humeur en de reis verliep heel voorspoedig. Om 11 uur nog even in Calgary gewinkeld en gegeten en een uurtje later gingen we daar weer weg. Onderweg kwamen we in een sneeuwstorm terecht en het bleef eigenlijk de rest van de dag continue sneeuwen. Rond 2 uur waren we op de camping in het Nationale Park van Banff. Patrick was erg moe van de reis en hij ging (ondanks dat hij in zijn stoel al had zitten slapen) nog een dutje doen. Een paar uur later hebben we hem maar weer wakker gemaakt. Na het avondeten een wandeling in de sneeuw gemaakt en daarna terug naar onze warme camper en bed!
15 mei
Vandaag blijven we in Banff. Allereerst na het ontbijt naar het stadje gereden, want Bert heeft nieuwe veters nodig. Daarna naar de gondola voor een ritje naar de top van de berg (iets van 2200 meter hoog). Daar hebben Bert en Marleen een wandeling gemaakt en hebben Eveline en Patrick binnen rond gelopen. Daarna met zijn allen in een restaurant wat gegeten en vervolgens terug naar de camper die daar op een parkeerplaats stond. Patrick ging toen naar bed voor een dutje en Eveline en Marleen gingen naar de hot springs om te zwemmen (lees: lekker in het warme water zitten!).
Rond half 5 werd Patrick weer wakker en zijn we terug gegaan naar de camping voor het eten. De sneeuw is nu beneden in het dal bijna weg. Op de bergen om ons heen ligt nog zat. Een geweldig gezicht!
16 mei
Na het ontbijt op weg gegaan richting British Columbia. Eerst nog wel een tussenstop gemaakt bij Lake Louise, want het is zo schitterend weer dat we het meer nog een keer wilde bekijken en wilde zien of de weg naar Moraine lake nu wel open was. Dit laatste was helaas niet het geval, dus we hebben het bij een korte stop bij Lake Louise gehouden. Daarna doorgereden richting Revelstoke. Dit was eigenlijk weer een behoorlijke lange dag om in de camper te zitten, maar omdat we nu weer ons horloge een uur terug konden zetten leek het wel mee te vallen. Toch waren de kinderen erg moe van de reis en hebben we ze om 7 uur naar bed gebracht. Eveline heeft nog een was gedaan. De duurste was van onze vakantie tot nu toe: 2,75 dollar voor de was en pas na 8 dollar in de droger was de was droog!! Rekent u even mee: 10,75 dollar voor 1 was! Tot vandaag was de duurste was (wassen + drogen) 3,25 dollar. We staan op de camping “Canyon Hot Springs Resort”. Hier hebben Bert en Eveline 6 jaar geleden ook al gestaan. In ons geheugen was het een erg leuke camping, maar we kregen eerst plaatsje 183 toegewezen. Staan we naast een stel aso’s die de auto voor hun caravan hebben neergezet met de deuren open en de stereo op tien. Terug naar de receptie en een andere plaats gevraagd en gekregen. We staan nu op plaats 179 en dat is een stuk rustiger. Verder lopen de honden hier los (mag eigenlijk op geen enkele andere camping en formeel mag het hier ook niet, maar iedereen doet het toch) en een 30 meter van ons af staat een blokhut met daarin 16 opgeschoten (lees dronken) twintigers. Eveline begon al te balen dat ze gelijk voor 2 nachten had geboekt.
17 mei
Om 7 uur was iedereen weer wakker. Lekker rustig aan gedaan want het zwembad (is gelijk een warmwaterbron) is pas om 9 uur open. Om stipt 9 uur stonden we met zijn allen aan de ingang. Even een paar uur heerlijk gezwommen en daarna pancakes gegeten (zelf gemaakt natuurlijk) als lunch. Vervolgens heerlijk in de zon gezeten terwijl Patrick zijn dutje deed. Het is namelijk een schitterende dag vandaag (25 graden?). Na het slaapje van Patrick zijn we naar Revelstoke gereden en hebben we wat boodschapjes gedaan en een giga ijsje gegeten (all canadian moose [vanille met chocolade brokken er in] en caramel maple nut [noten caramel ijs]). Daarna weer naar de camping om wat te eten en om 7 uur gingen Eveline, Marleen en Patrick nog “even” zwemmen. De kinderen hadden zo’n lol dat ze pas om 9 uur naar bed gingen. Misschien is deze camping toch niet zo verkeerd…. en ach, de camping ligt aan een spoorlijn. Dat vinden Patrick en Bert ook wel leuk.
18 mei
Vanochtend waren we weer rond half 7/7 uur wakker. Daarom konden we vroeg op pad richting onze volgende bestemming Kelowna. Maar eerst de belangrijke dingen gedaan zoals het “illegaal” uploaden van onze website op een parkeerplaats in Revelstoke en het beantwoorden van een aantal e-mails en het (legaal) bellen naar Eveline’s ouders in Nederland. Onderweg in Vernon wat gegeten bij de Dairy Queen. Dit proberen we niet te vaak te doen, maar ze hebben zo’n heerlijk ijsje daar!!! Het heet een Turtle Waffle Bowl en het is een wafel gevuld met heerlijk ijs en slagroom daarover caramel saus en daarover weer walnoten. Echt heerlijk! We delen dit ijsje altijd met elkaar, want het is ook nog een keer enorm groot. Rond 2 uur kwamen we op onze volgende camping in Kelowna aan. Dit is een hele mooie camping, groot van opzet met mooie plaatsen en diverse (3) zwembaden! Maar… het is wel zo’n camping a la bungalowpark voor bejaarden. Pluspunt is wel dat Marleen en Patrick overal door die bejaarden in de watten worden gelegd. Dus toen wij lopend naar het binnenzwembad onderweg waren kregen we spontaan een lift in een golfkarretje aangeboden. Dat ding reed nog behoorlijk snel ook. De kinderen vonden het in ieder geval geweldig. Pas rond half 9 lagen de kinderen in bed en kon Eveline nog een was doen (hier gelukkig maar weer 4 dollar!). Deze camping heeft trouwens weer gewoon WIFI, dus we zijn weer legaal hoor.
19 mei
Vannacht wel een erg rommelige nacht gehad. Patrick had blijkbaar tijdens het zwemmen van gisteravond wat te veel zwemwater binnen gekregen en hij heeft ’s nachts een paar keer moeten overgeven. Uiteindelijk waren we om half 8 wakker, maar moest er dus wel meteen een was worden gedaan. Hierdoor gingen we pas rond kwart over 10 van de camping weg. Als klap op de vuurpijl kregen we onderweg ook nog te maken met een “minor delay”. We dachten: ok, dat is even 5 minuten wachten. Dat bleek dus om een half uur stil staan te gaan. Wij blij dat we niet te maken hadden met een “major delay”!. Rond 1 uur maar even ergens op een parkeerplaats wat gegeten en daarna wat boodschapjes gedaan. Uiteindelijk kwamen we om 3 uur aan in Osoyoos (wederom op camping NK’MIP RV Park – zie verslag van 3 mei). We kregen ongeveer hetzelfde plaatsje als een paar weken geleden alleen met 1 verschil: er vliegen nu miljoenen muggen rond! Toen Eveline en Marleen gingen zwemmen zagen ze onderweg naar het zwembad zwart voor de ogen van de muggen. Toen Patrick om half 6 wakker werd van zijn dutje maar snel van de camping weggereden om naar een pretpark te gaan (bijna bij de camping om de hoek). Helaas bleek er voor Patrick weinig te doen te zijn, maar Marleen kon op de trampoline springen, in een soort achtbaan gaan en een muur beklimmen. Helemaal te gek dus. Daarna maar even bij Quizno’s een broodje gegeten en toen toch maar weer terug naar de camping gegaan. Deuren maar goed dicht gehouden en de kinderen maar meteen in bed gedaan.
20 mei
Vanochtend heel snel de camper losgekoppeld van het water en de elektra (vanwege de muggen) en toen weer op reis. Nu richting Manning Provincial Park. Hier zijn we op de heenweg door heen gereden, maar nu willen we er een nachtje gaan staan. Dat wordt de eerste camping van onze reis zonder voorzieningen. Meteen de goedkoopste camping ook! We zijn van plan om een kanotocht te gaan maken in dit park, maar het meer bleek pas kort ijsvrij te zijn en kano’s konden nog niet gehuurd worden. Daarom maar bij het meer gestaan om te lunchen en na het slaapje van Patrick zijn we doorgereden (5 km verder) naar de camping. We staan er schitterend tussen de bomen en vlak bij een riviertje. De parkwachter kwam het stageld innen (wel 15 dollar) en daarna hebben we de BBQ aangemaakt. Dit keer lukte het eten een stuk beter. Nadat de kinderen op bed lagen hebben Bert en Eveline nog even genoten van wat mashmallows bij het vuur. Vandaag wel wat wildlife gezien, maar ondanks het waarschuwingsbord “bear in area” geen beer gezien.
21 mei
De parkwacht had ons al gewaarschuwd dat het een koude nacht zou worden. Dat was niet overdreven. We hebben het tijdens onze hele reis nog niet zo koud gehad!! Patrick werd om 6 uur al wakker van de kou. Alleen Marleen had er minder last van, maar ja, die slaapt dan ook in het vaste bed achterin met 3 dekens bovenop haar. Voor 9 uur waren we in ieder geval al weer weg van de camping. Nu richting onze laatste camping van onze reis. BCRV in Vancouver (dezelfde als onze eerste camping). We blijven hier 5 nachten staan en gaan deze dagen benutten om de was te doen, camper schoon te maken, tassen te pakken en vooral nog veel in en rond Vancouver te ontdekken. De kans om nog beren te zien voor die tijd was bijna nul, maar 5 kilometer voordat we op de snelweg zaten naar Vancouver stak er op eens een zwarte beer de weg over!!! We zagen hem van verre oversteken, dus we hadden alle tijd om camera’s en kinderen te pakken om hem goed te bekijken. Echt een geweldig ogenblik: de beer bleef rustig langs de kant van de weg van het gras eten. Zowel Marleen als Patrick konden de beer ook goed bekijken. We bleven niet te lang kijken (de beer mag niet aan mensen wennen) en we reden na een paar minuten maar weer snel door. Rond half 12 kwamen we aan op de camping. Het is hier heerlijk weer. Stralende zon, heldere lucht en 20 graden. Dus buiten geluncht en daarna 2 wasjes gedaan. Ondertussen heeft Marleen gezwommen en Patrick geslapen. Na het slaapje nog even langs de plaatselijk Mall gereden en daarna weer gezwommen. Om 8 uur lagen de kinderen in bed.
22 mei
Vanochtend na het ontbijt eerst even geskyped met de ouders van Eveline en daarna met Wendy (vriendinnetje van Marleen). Vervolgens gaat dit verslag in 2 delen verder, want de vrouwen waren vandaag orca’s kijken in Victoria en de mannen gingen treintjes kijken in Vancouver.
Eveline en Marleen werden om half 11 door Bert en Patrick afgezet bij de sea-terminal van Harbour Air. Na het inchecken vertrok het watervliegtuigje van Vancouver naar Victoria om precies 10.50 uur. De vlucht ging perfect en het uitzicht was betoverend. Vlak voor de landing nog over de camping van Victoria gevlogen, waar we 3 weken geleden op stonden. Om 11.35 kwamen ze in Victoria aan. Meteen naar de incheck balie van Prince of Whales gegaan, om in te checken voor de orca tocht van 12.15 uur. Binnen een half uur waren de eerste orca’s in zicht. Het ging om leden van de “K-pod”. Dit was een groepje van ong. 5 orca’s. Ze waren op weg om zich samen te voegen met andere leden van de K en J-pod. De letters zijn door biologen gegeven aan elke groep orca’s die altijd in de buurt van Vancouver Island blijven (de zogenaamde “residents”). Wijzelf adopteren al meer dan 6 jaar een Orca uit de A-pod (A-56). De A-pod helaas niet gezien, maar de K-pod mocht er ook zijn hoor!! Aangezien Eveline de filmcamera was vergeten en de boot minstens 100 meter van de orca’s vandaan moest blijven, zijn er slechts een paar foto’s die we kunnen laten zien, maar de ervaring was onvergetelijk! Marleen vond het ook helemaal geweldig. Om 3 uur stonden we weer aan wal en hebben we de terugvlucht van 3.50 uur genomen richting Vancouver. 35 minuten later waren we daar en stonden Bert en Patrick ons al op te wachten.
Bert en Patrick gingen na het wegbrengen van de dames naar een speciale treinenwinkel even buiten Vancouver. De heren hebben hun ogen uitgekeken en wat treintjes gekocht voor in Nederland. Daarna zijn ze doorgereden naar een park en vervolgens weer terug naar de camping. Helaas wilde Patrick zijn dutje niet doen, maar hierdoor konden ze wel op tijd bij de haven zijn om de dames op te halen.
Door de verkeersdrukte waren we pas om 6 uur weer op de camping. Gegeten, kinderen in de speeltuin laten spelen en weer vlug naar bed!
23 mei
Vanochtend na het ontbijt zijn we met de camper naar de mall gereden hier even verderop. Toen de skytrain genomen naar downtown Vancouver. Al met al was het pas 11 uur voordat we in downtown Vancouver aankwamen. We zijn naar de look-out geweest (grote toren met boven in uitzicht op “heel” Vancouver) en daarna naar Gastown voor het aanschaffen van de broodnodige souvenirs. Na een paar uur was Patrick het al weer zat. Eveline zou samen met Patrick terug naar de camper gaan voor zijn slaapje en Bert en Marleen zouden samen nog wat winkelen, maar tijdens de reis met de skytrain kwamen we elkaar al weer tegen. Marleen wilde ook terug naar de camper. Na het slaapje van Patrick de mall ingegaan, daar nog een paar laatste boodschapjes gedaan en nog even de Wal-Mart in geweest. In de mall was de plaatselijke Royal Canadian Mounted Police bezig om vrijwilligers te werven. Daarbij stonden een politiewagen en politiemotor. Patrick vloog op de auto af en kroop er in. Hij was er bijna niet uit te halen, zo leuk vond hij het. Om 6 uur weer richting camping gereden. Daar gegeten en na het eten nog even gezwommen. Het was pas laat toen de kinderen naar bed gingen. Beste familie en vrienden of we nog terug komen naar Nederland weet ik niet, want zelfs Marleen zei vandaag spontaan: ik vind Canada veel leuker dan Nederland!!!!
24 mei
Na het ontbijt vertrokken naar de Capilano Suspension Bridge. Dit is een lange hangbrug over een ravijn heen. Erg mooi, maar wel wiebelig hoor! De kinderen vonden het gelukkig helemaal niet zo eng. Patrick had alleen daarna niet zo veel zin meer om door te lopen, dus Bert en Marleen hebben de wandeling in de boomtoppen gemaakt en Eveline en Patrick zijn rustig teruggelopen over de hangbrug. Toen we weer compleet waren doorgereden naar Grouse Mountain. Daar met een kabelbaan omhoog gegaan en de wees-grizzlies en een vogelshow gezien. Tussendoor nog wat gegeten (een beavertail – en ja, dit is echt ontzettend lekker! Het is een soort gefrituurd brood waar je dan bijvoorbeeld kaneelsuiker op doet). Na de vogelshow gingen Bert en Patrick terug naar de camper voor het dutje van Patrick en hebben Eveline en Marleen nog een houthakkershow bekeken. Erg lachen! Daarna weer terug naar de camper, waar Patrick nog steeds in diepe slaap was. Om de camper heen liep een hert en op 100 meter afstand 3 wolven (die zaten op een afgesloten terrein). Om half 5 Patrick maar weer wakker gemaakt en teruggereden naar de camping. Aangezien we alleen nog maar morgen een volle dag in Canada zijn, moeten de restjes nodig worden opgemaakt. Er werd dus vooraf soep gegeten, daarna een maaltijd pasta salade en als toetje vers fruit. Na het eten nog even gezwommen en daarna de kinderen naar bed gedaan.
25 mei
Helaas de dag van de terugreis. De laatste spullen opgeruimd en we vertrokken om 9:00uur naar Fraserway om de camper in te leveren.> Er waren geen bijzonderheden aan de camper en nadat we de laatste financiële afhandelingen (extra kilometers) hadden gedaan, werden we naar het vliegveld van Vancouver gebracht. Om 13:15uur waren we op Vancouver Airport en begon het wachten op de KLM vlucht van 18:50uur naar Schiphol. Eerst maar eens wat gegeten en om 15:00uur konden we inchecken. De rest van de middag hebben we in het gedeelte voor de internationale vluchten gewacht. Het was daar vrij rustig en er was ook een speeltoestel waar Marleen en Patrick zich prima konden vermaken. De vlucht zelf ging voorspoedig en zowel Marleen als Patrick hebben nog een groot gedeelte van de vlucht geslapen. Om 13:00uur de volgende dag kwamen we aan op Schiphol.